Lotje is 3 jaar als ze bij Joy mag komen wonen. Het lijkt erop dat dit hondje al wat levenservaring heeft. Hoog tijd om haar eens te vragen of ze erover wil vertellen aan Roos.
Lotje is een bedachtzaam teefje, een beetje op haar hoede ook. Ze heeft nog niet zo’n zin om wat te vertellen. Dat zit zo: ze vertelde dat als er over haar gepraat werd ze het dan wel wist… dan moest ze weer weg!
Ze heeft best moeten wennen hoor. Een riem en halsband vond ze maar heel raar. Ze heeft 2 baasjes gehad en toen ze daarna bij Joy kwam wonen moest ze naar de dokter om nog een keertje nagekeken te worden omdat ze last van haar buikje had. ‘Mijn vrouwtje (mama voor Lotje) heeft heel goed nagedacht wat voor mij het beste eten zou zijn, want ik was ook een beetje mager, daar is mama best van geschrokken. De andere baasjes waren heel anders… Een hond is een hond daar, en als je in de weg loopt dan zal je dat merken ook… ‘
Toch heeft Lotje ook een lief baasje gehad, maar die kon niet meer voor haar zorgen. Zo kwam ze bij die andere terecht. Deze baas kon het niet zoveel schelen. Lotje is toen gaan zwerven. Volgens haar is ze opgevangen door een lange meneer en naar een huis met andere hondjes gebracht.
Ze mocht niet gelijk bij de andere hondjes, later wel. Ze vond het eng toen ze een prik kreeg en daar een beetje duf van werd Want ze ging op reis in een grote auto en moest ook nog overstappen! Het duurde best lang, ‘En nu ben ik hier, bij mijn vrouwtje. Het was best wennen voor ons. Vrouwtje dacht heb ik het wel goed gedaan? Ze vergeleek mij ook met een ander hondje. Totdat een andere mevrouw zei dat ze dat niet moest doen omdat ik een heel ander hondje ben. Mama vertelde dat als ik gewend was, we naar het strand zouden gaan. Ik wist niet wat dat was, maar dat is leuk, komt er ineens water naar je toe! Leuk en ook een beetje eng, maar ik wil nog best een keertje.
Ik mag mee op vakantie, we gaan in een huisje slapen We gaan met de auto, ook zo leuk. Soms schrik ik nog even, als ik iets hoor wat ik niet ken. En soms begrijp ik nog niet alles wat er word gezegd. Er is ook over school gepraat, hondenschool. Maar ik moest eerst maar even wennen. Ik heb nu ook een eigen bed, en als het kan mag ik altijd mee. We gaan ook wel eens naar een mevrouw met een zwarte/donkere hond. Dat is best leuk. Als we naar het park gaan ben ik echt blij, dat vind ik zó leuk.
Ik heb het fijn hier en wil hier blijven, al ben ik soms een beetje moeilijk. Maar mama heeft gezegd ‘Je bent hier en je blijft hier.’
Lotje is een beetje moe geworden door het praten. Ze zucht diep en rolt zich eens lekker op, zo ligt ze lekker ontspannen. ‘Gaan we straks nog naar het park?’….zzzzzz
Comments are closed.