JE MAAKT WAT MEE…

“Zo nu ga maar effe zitten hoor. Je gelooft het echt niet. Als eerste wordt ik soms ‘ouwe klep’ genoemd. Sta ik echt te praten tegen Roos, dus écht praten hè! Ook als ik mensen zie die bij ons in het hekje staan, om te waarschuwen natuurlijk. Ik trots, kan ze me aankijken met die blik van ‘Ja, had ik gezien hoor’. Natuurlijk had je dat, ik heb het je net verteld…

Weet je, ze is geopereerd aan haar ogen. Eén oog blijft gewoon eigenwijs, het andere oog is supergoed gegaan. Zij hartstikke blij, maar ja, Tante Ineke was een paar dagen bij ons en die werd – hoe zeg je dat – ‘een beetje gestoord’ van haar. Roos liep te stuiteren door het huis heen. Van “Ien, kijk joh, die kleuren, ik kan dat kindje weer zien op de fiets!” En tante Ineke lag in een deuk. En toen ze wegging kwam tante Aleid. Ze had gekookt voor Roos, bloemkooltaart met kaas…..Na een paar dagen waren we weer met zijn tweetjes thuis.
Maar ja, nu toch ook een beetje pech voor mij. Ze ziet nu echt alles hoor…pfff….vindt ze zelf ook. Hoor ik van “Sorry Bas maar ik zie het toch wel. Nu ze weer kan fietsen heeft ze het over een mandje voor mij op de fiets. Nou ik ben benieuwd wat dat gaat worden.

O ja, en nu moet ik ook nog trainen voor de 4daagse. Nou niet echt hoor, maar we wandelen best veel. En nu, dit geloof je echt niet: Amy, de hulp-mevrouw was hier bij ons. Ze is heel aardig hoor en ze vindt mij ook wel aardig, ik mag altijd even op schoot zitten bij haar. Amy en Roos waren bezig met spullen wegbrengen naar de schuur en het was echt mooi weer hoor, ik lag lekker binnen in de zon. Loopt Amy naar binnen en roept ineens “Róós!” en een Chinees woord wat ik niet ken, en “Ik ruik brand!”.
En Roos gelijk ……”Wáár is Bas?!!” Nu, ik lag al onder de bank hoor. Eerst loopt Amy naar de keuken en toen terug. Zegt ze, “Aad z’n stoel staat in de brand”. Aad is de meneer waar de foto van in de woonkamer staat. De brand was gekomen door een leeslamp (loep) die Roos gebruikt met lezen. En de brand kwam allemaal door de zon. Maar ja, de stoel was wel aan het branden. Dus hebben de meiden de stoel naar buiten gegooid, de tuin in. Roos pakte een gieter met water om de brand te stoppen. Ging best goed hoor, maar het was geen gezicht natuurlijk. Amy liep te gieren van het lachen (en nee, daar zijn geen foto’s van). Nadat alles achter de rug was en de stoel niet meer rookte is hij weggebracht door mijnheer Bert. Volgens Roos waren er al plannen om de stoel weg te doen. Maar dat lukte niet echt, want het was stoel voor grote mensen. Want Aad wás heel groot. Maar om nog ff terug te komen op die brand in de stoel; Roos zei “Joh kan mij dat schelen, Bas en mijn foto’s zijn het belangrijkste, de rest is maar materiaal, dat komt wel weer goed”.

Nou en dan ben ik ook nog bij Mariska geweest, de dierenarts. Ik kreeg mijn prik en dat ging goed hoor. Pootjes nagekeken en toen ging ze onder mijn staart kijken. En met haar vinger naar binnen. Daar ging ik toch scheel van kijken! Zegt ze tegen Roos ‘Het lijken wel paaseitjes’. Hè, paaseitjes, wat een gehannes zeg! Moet deze maand nog een keertje terug, want ik ben een ‘chronisch geval’. Oké, alleen als ik weer van die kleine snoepjes krijg. Enne…voordat ik het vergeet te vertellen, onze muren zijn geverfd. Door de heren schilders, ze zijn heel aardig hoor.

Zeg nu maar eens dat ik niks meemaak!

Ps. Ik krijg mijn eigen bench, want soms wil ik eigenlijk gewoon alleen zijn.

Liefs van MENEERBAS en wees lief voor mekaar!