Niet alleen ménsen hebben vaste gewoontes. Ook dieren hebben dat! Kijk, zo werkt het bij ons thuis: het ritme van Katrientje!
Die Kleine vertelt: Mevrouw wil graag tussen 8 uur en half 9 worden gewekt. Anders is het te vroeg…Klopt Kleine, alleen als het écht nodig is maak ik jou wel wakker Roos!
Als ze uitgelaten is wil ze graag haar ontbijt. Klopt ook.
Dan graag een stukje – na de koffie met een hondenkoek voor Katrientje – lopen.
En Roos, tussen 12 en 3 uur slaap ik graag hé? Ja meid, ook waar!
En dan gaan we meestal de tuin in om te spelen.
Weten jullie dat ik een eigen ‘plasgeitenbreier’ heb? Oké, er is uitleg nodig. Die Kleine legt het uit: Een plasgeitenbreier (zo noemt Ome Willem het) was wel een heel goed idee en nu heeft Katrientje er ook één in de tuin. Hij is alleen voor mij!
O ja, en dat spelen is verplicht hoor…En dan moet ik het meestal zelf even uitzoeken.
Die Kleine heeft dan soms iets anders te doen. Ben ik zielig hé? Weten jullie dat als ik in de keuken zit bij haar, er soms zomaar iets op de grond valt? Is niet echt zo hoor, ik krijg het gewoon. Maar die Lange zegt dat het niet goed is voor mij, volgens mij heeft hij het helemaal mis.
Maar wat ik echt heel leuk vind, is mijn avondwandeling. Dan gaan we langs de patattent, dan langs de geitjes en het grote grasveld en dan naar huis. En soms komen we vriendjes tegen zoals Saartje! Dan kunnen we even gezellig spelen.
Gisteren had ik Saartje gezien maar zij mij niet, dus dacht ik even ik ga even kijken waar ze is gebleven. Geef dus een klein rukje aan de riem, was ik even vergeten dat die Kleine de riem vast heeft. Grijpt ze ineens een lantarenpaal vast om te blijven staan. Zegt ze ‘Meid ik zit nog aan het touwtje hoor! Saartje is dan allang naar binnen.
Hebben we dat gehad en lopen we gezellig een stukje door, komt er iemand op de fiets samen met zijn hond aan. Maar deze hond is pas echt sterk en heel gauw boos. Nu dus ook, en ik wil terug blaffen en geef weer een ruk aan mijn riem. Nu ging het mis met die Kleine, ligt ze ineens op de grond en daar schrik ik weer van… dus nóg een ruk en daar gaat ze weer…Wéér plat op de grond! Die is niet goed hoor…
Staat ze eindelijk op haar pootjes en ben ik even blijven wachten op haar. Oeps, ze kijkt mij alleen maar aan….nu maar even geen rare dingen doen.
Als we thuis komen staat Aad al in de hal en zegt ‘Ik wilde al een reddingslijn gaan uitgooien’. Dan kijkt hij naar mij en zegt ‘Zo meid volgens mij is het weer lekker gegaan’. Maar Aad, ik deed nu echt niets! Het was die grote hond, Kleine zeg nu dat het zo is!
Gelukkig vertelt ze wat er is gebeurd.
Maar ja, die Kleine lijkt soms een beetje op mij. En dan heeft ze het ook nog over die meneer. Ze vertelt aan Aad dat er niet alleen eikels aan de boom hangen!
‘Vertel ‘ns wat nieuws’ krijgt ze als antwoord. Ze laat nog even een grote blauwe plek zien aan die Lange. ‘Nou, dat zit er nog wel even meid’. Hij loopt naar de keuken en komt met een bakkie voor die Kleine terug. Ik word overgeslagen. Maar het is nog geen bedtijd, ik probeer het straks gewoon nog een keer. Als de rust terug is. Tijdelijk dan hé;-).
Lebber van Katrien!
Comments are closed.