Ze hebben een vrije dag genomen en ik doe lekker mee. Lekker stoelhangen… Roos gaat koekjes maken. Dan mag ik altijd helpen en de kom schoonmaken als ze klaar is met het koekjesspul (weet niet hoe het heet hoor, is wel lekker ). Mag ik ook altijd met de slagroomlepel doen. Maar dan gaat er een belletje rinkelen, geen gewoon belletje maar Roos haar belletje (telefoontje ). Ze pakt het op en dág luie ochtend! Een mevrouw haar hond doet vreemd en ze snapt het echt niet En dan wil ik er meer van weten. Dan wordt er tegen mij gezegd dat ik in de kamer bij Aad moet blijven.
Ze gaat het kamertje in orde maken waar ze altijd met de hondjes praat Ze doet de deur van de kamer dicht maar vergeet de deur bij de keuken. Daar ben ik dan weer en kan ik toch nog even meelopen met die Kleine. Misschien kan ik wel helpen, bijvoorbeeld met de snoepjes in het kamertje op te eten. Gaat mooi niet door. Dan komt het hondje de tuin in lopen met zijn familie en ga ik wel naar die Lange toe. Gaat wel even duren, dus Aad en ik gaan wandelen. Als we terug komen van de geitjes – paarden en mijn buurhond-vriendje is Roos nog steeds met het hondje bezig.
Ik heb ook de blote hond gezien hij heeft nu alleen maar een plukje haar op zijn kop. Hij wil wel altijd spelen met mij, maar ik mocht een paar weekjes niet echt springen van die Kleine. Nu heb ik pilletjes voor mijn botten en die werken goed. Ik mag dus weer gek doen met mijn vriendjes en als ik moe word ga ik wel stoppen hoor.
Als de meneer en mevrouw met het hondje weggaan zegt Roos wat er met het hondje aan de hand was. Hij was erg geschrokken van een meneer in de tuin die daar niet thuis hoort. En wat hij toen allemaal door het raam heeft gezien. Er waren nog een paar dingetjes die het hondje vertelde, maar dat vertellen we lekker niet!
Alles loopt weer anders vandaag. Roos zegt ineens ‘Dat is een goed plan Aad!” Hoe kan dat nou, ik heb helemaal niets gehoord. Hé, mijn tuigje, waar gaan we heen?
We lopen naar Karel (de auto) en ze hebben nog steeds niet gezegd wat we gaan doen. Roos, waar gaan we naartoe? Ik zie het al, we gaan naar het bos!!! Roos zegt dan altijd ‘Meid, niet stuiteren je weet waarom!’ . En dat doe ik dan ook niet hoor, want anders kunnen de mensen die daar werken soms schrikken en dat wil ik niet! Ik moet wel normaal doen en niet gaan stuiteren. En ook niet gaan trekken. O, wat moeilijk!
In dat bos staat een huisje met bankjes en daar mag ik onder de tafel liggen. En dán….dan krijg ik het koekje en Roos de koffie.
Dag allemaal! Een lebber van mij!
Katrien
Comments are closed.