Vrouwtje Manja vertelt vooraf: “Ik heb hem uit het asiel en zijn vermoedelijke geboortedatum is 3 november 2015. Hij is bij mij thuisgekomen op 11 januari 2019 en helaas heb ik hem moeten laten inslapen op 16 juni 2023. Ik wil graag weten of Coopie het eens was met mijn beslissing om hem te laten gaan (gezien zijn vele lichamelijke ongemakken) of dat ie nog had willen/kunnen vechten en dat ie begrijpt dat ik het voor zijn bestwil heb gedaan. En of ie happy is waar hij nu is en dat ie weet hoe belangrijk dat ie was en dat ik hem ontzettend mis.”
Roos: “Wat ik van hem krijg is dat hij een superlief konijn was. Cooper dacht soms dat ie een hondje was. Hij kon heel goed luisteren en begreep ook wat je vertelde. Als het aan jou zou liggen, zou hij zelfs meegaan op vakantie, als je zou gaan!!
Hij liep je graag achterna. Had het echt prima naar zijn zin en vertelt ook dat je het echt prima hebt gedaan. “Je was al vaker naar de dierenarts geweest met mij”. Hij vertelt ook dat hij last had van zijn linkeroortje, dat kriebelde en dat trok door naar zijn kies achterin. Wat ik ook voel bij hem, dat hij last had of kreeg bij zijn maagje. En zijn achterpoten voel ik ook. Cooper vertelt dat als je had gewacht, het steeds minder had geworden met hem, wat zijn gezondheid betreft. Je hebt het goed gedaan, echt waar. Hij vertelt dat hij heel veel mocht. En hij heeft het over een poes??
Cooper heeft het over een konijnenparadijs. Is iets wat er nog moest komen. “Als je wilt,” – vertelt Cooper – is er nog een konijntje wat heel blij zou zijn als hij/zij bij jou zou mogen wonen.” Cooper wil nog eens vertellen waarom je het goed hebt gedaan. “Ik kreeg last van mijn achterpootjes, maagje en darmpjes. Kreeg heel goed te eten, alles wat nodig was, maar soms kreeg ik daar zelfs moeite mee om dat te eten.
Enne….wat ik écht heel leuk vond was de bal!!”
Roos: “Voor Cooper wás het konijnenparadijs er al.”
Comments are closed.