Joehoe daar gaan we weer! Ik had al zo’n idee dat er iets aankwam, maar wat? Ik wist het nu echt niet hoor. Komen er ineens 2 koffertjes naar beneden. Nee niet vanzelf maar omdat Aad ze heeft gehaald. Hup, spulletjes erin en in mijn eigen tas ook al mijn spullen.
Mijn slaapkamer wordt weer uit elkaar gehaald en naar beneden gebracht. Roos, je vergeet Japie mee te nemen! Wacht, ik pak hem zelf wel. Als we weggaan moet Jaap altijd mee met mij.
Nu wil ik weten van die Kleine waar we heen gaan.
Ze vertelt mij dat ik er al een keer ben geweest en het toen best naar mijn zin heb gehad.
Nu, lekker duidelijk van die Kleine.
We gingen over een dijk en dat duurde lang joh!! Als we van de dijk af zijn komen we weer bij water en heel veel boten. En dan bij een gebouw met een park erbij. Ja, ik ken het hier 😊 dat wordt weer wandelen hoor. De wandelingen worden wel korter maar dat komt door mij. Ik kan het nog wel maar niet meer zover. Dat maakt voor die 2 van mij niets uit hoor, dan gaan we gewoon korter.
Na mijn middagslaapje gingen we een bakkie doen. Dit was in een tent waar de zijkant van flapte. Een raar gezicht hoor, een muur die heen en weer gaat. En het was daar toen een beetje koud. Er zat een mevrouw met een deken om, zo koud had ze het.
Ze hadden eigenlijk mij ook wel zo dekentje kunnen geven voor op de grond.
Aad krijgt koffie en die Kleine ook en toen gebeurde het.
Die Lange wilde zijn koffie pakken maar dat ging niet goed. Gooide hij het zo over zijn broek heen. Hij naar de kamer, een andere broek aantrekken. Zegt hij tegen Roos “Niet lachen Kleine”. Had ze ook bijna niet gedaan denk ik maar ze kon het toch niet laten 😊 .
Gaan ze eten bestellen, konden ze kiezen tussen buiten in de tent of op de kamer.
Het werd dus de kamer en ik had mijn eten in de badkamer met als gezelschapsdame Roos op de badrand om mijn bak omhoog te houden. GEZELLIG in mensentaal.
De volgende dag zijn we naar het strand geweest bij Egmond aan Zee. Het strand hebben we gezien, alleen konden we Karel nergens kwijt (Karel is de auto). Toen wilde ze naar Bergen om naar de kunstenaars te gaan om te kijken waar ze mee bezig waren. Ook daar was voor Karel geen plekje. Was wel jammer, die Kleine vindt dit echt leuk. Ze raakt altijd aan de praat met mensen. Tegelijk zeiden ze wat stom dat we er niet aan hebben gedacht dat je nog niet overal bij kan.
Roos had het ook over een winkel met kleurstokjes maar ze weet niet meer precies waar die winkel is. Volgens die Lange is die winkel ergens anders en niet in Bergen. We gaan gewoon nog een keertje terug en dan mag ik ook weer mee! “Wel op een bejaarden-manier dan voor tutje” zegt Aad.
In het hotel zijn nog meer honden, ook in de kamer naast mij. Heb hem niet gezien hoor, we hebben elkaar even door de deur gesproken 😊.
Bij het water liep een hele grote hond. Ik ben gewoon gaan zitten kijken naar die hond, zo groot, misschien was het wel een paard?
Roos heeft nog foto’s gemaakt, niet van die grote hond maar van mij en van Aad. Die van Aad krijgen jullie niet te zien, wel die van mij.
Na een paar dagen zijn we weer over de dijk naar huis gegaan. Komen we thuis, ben ik toch gelijk in slaap gevallen. Maakt die Kleine me wakker om te plassen “en dan kan je verder slapen”.
Geloof mij, ik ben aan vakantie toe na een paar dagen weg met die 2 van mij. Komen we de buurvrouw tegen, mijn buurvouw met de kindjes. Vraagt ze of we ook mee willen versieren met vlaggetjes voor de voetbal. Die Kleine is daar wel voor te porren.
Hebben de mamma en pappa van de kindjes de vlaggetjes opgehangen, ook bij ons…
Lief toch! Die Kleine heeft er een foto van gemaakt, die krijgen jullie wel te zien hoor.
Ik zie dat de deur naar de tuin open staat en daar gaan we dus even lekker buiten liggen.
Een lebber van mij!
Katrientje
Comments are closed.