Ha, een wandelende tak. Wat mij nu weer overkomt…. het moet niet gekker worden. Gaan we samen het laatste rondje naar buiten en lopen op ons gemak terug. Komen we bij ons hekje aan en ik zie wat bewegen.
Het wiebelt nogal dus ik wil dat even goed bekijken. Komt die Kleine erbij en ze ziet het ook bewegen en zegt “Ach Katrientje dat is een wandelende tak, een tak met pootjes.” Ik moest dus oppassen omdat het ook een diertje was. Ik had nog het idee van, dat wordt weer eten voor die Kleine, maar nee hoor, ik moet naar binnen toe en dan roept ze Aad.
Dat gaat dan zo….
“Hé Mop moet je komen kijken joh, we hebben een wandelende tak in de voortuin” (ik kon meekijken want de lamp was aan)
“Ja natuurlijk Mop, een wandelende tak in de tuin…!” Die Lange lag in een deuk van het lachen.
“Meid dat is gewoon een dooie tak 😊”.
Hij vraagt ook nog hoe ze daar nu weer op kwam. Die Kleine zegt dat het takje wiebelde en het ook op een pootje leek wat omhoog stak en niet meer naar beneden kon. Nu ik zag ook wel dat het geen beestje was hoor Aad, maar die Kleine hè… Ze gaan naar binnen, niets aan de hand. Dacht ik nu wel. Dus Aad roept mij en zegt “Meid dit is een familieverhaal, Roos en de wandelende tak. De tak ging zelfs mee naar boven 😊” (niet echt hoor maar ik wel).
Weet je, wij hebben een verstopplaats voor poezen. Als er veel wind staat zitten ze er soms achter, dan blijven ze uit de wind zitten. Ga niet zeggen waar het is. Wel in de tuin en meer vertel ik niet. Het gaat om 3 poezen. Ik weet niet of het vrienden zijn hoor, want soms zitten ze achter elkaar aan met de haren overeind. Eén is er brutaal joh! Gaat gewoon op mijn muurtje zitten. En dat kan ik echt niet hebben, het is mijn muur. Laat gelijk weten dat ik het heb gezien en zet mijn haren op en laat horen dat ik er ben. Poeh, wat denken die beesten wel niet!
Roos gaat weer haar praatkamer voor de dieren gebruiken geloof ik, want dat heb ik gehoord. Kan ze ook met mij doen toch? Voor ik het vergeet, ik heb een nieuwe dokter. Het is een mevrouw-dokter en haar naam is Mira. Mira is een dokter voor de hartjes voor dieren en mensen maar ze kijkt ook naar andere dingen bij de dieren.
Krijg van haar koekjes en ze heeft gebeld hoe het mij gaat. Nu al die mensen woorden daar begrijp ik niets van. Maar dat hoeft ook niet, daar heb ik mijn personeel voor (zorgpersoneel).
We gaan kijken voor tuinspullen en ik krijg mijn eigen stukje tuin. Voor mijn mand ook een stukje zodat ik niet in de zon lig.
Weet niet wat ze van plan is maar ik zie het wel. Als het klaar is laat ik de foto zien. We gaan straks naar het strand, zal vragen of er een foto gemaakt kan worden. Misschien kennen jullie dat strandje ook wel, dat laat ik het zien.
Zo, we gaan een bakkie doen. Weten jullie dat ik ook koffie lust? Krijg het alleen niet, zielig hè.
Lebber van mij,
Comments are closed.