Zuster Katrien

We zijn weer bij Evert geweest. Ik wist al dat ik daar nog een keertje terug moest komen.Evert is de dierenarts en hij zit in Nijkerk. Dat is best een stukje rijden, maar ik vind dat leuk. Als ik door het raampje kijk als we moeten stoppen wordt er soms naar mij gezwaaid. Als die Kleine het ziet zwaait ze voor mij terug naar die andere mensen in de auto.

Bij Evert lag er een hondje op een bedje in de wachtkamer.Is wel een mooie wachtkamer hoor, een hele speciale wachtkamer voor aparte gevallen en ze zijn echt lief daar. Hij had geen lucht gekregen toen het zo warm was, er zat toen een tuitje in zijn keeltje en dat moest er uit gehaald worden. Dat was al gedaan hoor, maar hij werd nog niet wakker. Zijn mensenmama en mensenzus zaten bij hem op de grond en zijn baasje was er ook bij. Mijn eigen zuster vroeg van ‘Katrientje wil jij het proberen of hij wakker wil worden?’ Nu dat wil ik wel doen hoor! Ik heb even aan hem gesnuffeld en even aangetikt met mijn poot en wat denk je, meneer wordt wakker, kijkt mij aan en gaat lopen/kruipen. Iedereen blij, en zijn mensenmama bedankte mij met een aai over mijn kop. Ik vond het ook heel leuk, dacht dus hé dat wordt spelen… Maar dat ging niet door, hij was nog te duf daarvoor, dan misschien een andere keer.

Toen moest ik nog worden geholpen. Ik stap zelf de tafel op hoor – dat kan ik best – en dan krijg ik altijd een snoepje. Nu ook weer. Er werd eerst bloed geprikt, dat ging best goed, mijn eigen zuster was er ook bij. Er moest iets met het bloed worden gedaan, het werd geschud. Na een poosje kreeg ik een prikje waar je duf van wordt, ik viel zo in slaap. Er is iets in mijn knietje gespoten door Evert, maar dat kan niet zomaar anders krijg je te veel pijn in je knietjes en nu was ik heel duf. Over drie weken moet het nog een keer gedaan worden. Ik heb ook pilletjes gekregen tegen de pijn, die helpen heel goed maar daar mag je niet te veel van hebben, want volgens die Kleine word je daar zo stoned van als een garnaal..?…Weet iemand waar ze het over heeft die Kleine? Ik niet hoor!

Aad heeft mij als een prinses op de achterbank van de auto neergelegd en toen zijn we op ons gemak naar huis gegaan. Die Kleine vertelt zo aan jullie wat Evert met mijn knietje heeft gedaan om het beter te maken Misschien kwam het omdat ik nog zo duf was, maar ik heb het woord verhuizen horen vallen. Echt waar hoor! Of heb ik toch gedroomd?

Roos: ‘Zoals onze meid al vertelde zal ik het proberen uit te leggen. Katrien heeft last van artrose, ze is ook al geopereerd aan haar knietje. Nu is er dus gekozen voor en andere optie namelijk ACP (autoloog geconditioneerd plasma). Met een speciale injectiespuit wordt het bloed afgenomen. Dan worden de bloedlichaampjes van elkaar gescheiden Deze bloed lichaampjes worden dan behandeld en terug geplaatst. Bij Katrien was dit in haar knieën.

Als jullie daar meer over willen weten kun onder Katrien’s blog de link aanklikken. Het wordt ook bij mensen gebruikt en ook bij paarden. We hopen dat het onze meid helpt. Maar nu word mevrouw Katrien ongeduldig en wil op het balkon. Laat ik nou toch altijd gedacht hebben dat alleen katten en poezen personeel hebben!. Ik kom eraan dame!

Jullie krijgen nu een lebber van Katrien via mij.